Wouterus Verschuur
Amsterdam 1812 – 1874 Vorden
Tegenwoordig wordt Verschuur beschouwd als de belangrijkste Nederlandse paardenschilder in de 19e eeuw. Daarom zijn zijn werken ook internationaal zeer gevraagd. Zijn schilderijen zijn uitgevoerd met gevoel voor compositie en voor de werking van het licht. Met bijzondere vaardigheid en nauwkeurigheid gaf hij de anatomie van de dieren weer. Hij schilderde zowel werkpaarden, tuigpaarden, trekpaarden als elegante volbloeden. Deze beeldde hij af tegen de achtergrond van een landschap of de vertrouwde omgeving van een paardenstal.
Wouterus Verschuur was typisch een schilder uit de romantiek. Hij benadrukte de schoonheid van het paard. Impressionisten zoals George Hendrik Breitner en Anton Mauve hebben vaak magere trek- en sleeppaarden geschilderd. Daarentegen ogen de edele viervoeters van Verschuur doorgaans weldoorvoed en goed geproportioneerd.
Paarden worden al eeuwenlang op schilderijen afgebeeld, ook omdat ze zo’n belangrijke maatschappelijke functie hebben vervuld. De mens was vroeger immers erg van paarden afhankelijk en zette het dier voor allerlei doeleinden in. Zo werden paarden niet alleen gebruikt voor het transport van goederen en personen, maar ook ingezet op het land, op het slagveld en tijdens de jacht. In Nederland werden ze ook gebruikt om kleine schepen voort te trekken.
Schilderijen van Wouterus Verschuur in de collectie van Kunsthandel Bies:
Vrouw met drinkend paard
De pleisterplaats
Paarden en personen op een binnenplaats
Rustende paarden en figuren bij een herberg
Rustende figuren en een paard in een weids landschap
Xanten, paarden en figuren bij de Michaelskapel
Paarden en personen bij een bron
