Roelofs, W. | Een schaapsherder met zijn kudde in een landschap

Willem Roelofs behoort tot de belangrijkste vertegenwoordigers van de Haagse School, de schilders die omstreeks 1860 het impressionisme in Nederland introduceerden. In zijn carrière als kunstenaar heeft hij een grote ontwikkeling doorgemaakt, van klassiek romantische schilder tot een echte impressionist.

In 1847 verhuisde Roelofs naar Brussel. In de Belgische hoofdstad was hij al snel succesvol. Op de Brusselse salon toonde hij in 1848 een Gelders en een Drents landschap. Voor het eerstgenoemde ontving Roelofs de gouden medaille, terwijl het laatstgenoemde landschap werd aangekocht door de Belgische koning. Er zouden nog vele onderscheidingen en erelidmaatschappen volgen.

Roelofs was een spilfiguur binnen de Brusselse kunstenaarsgemeenschap. Zo was hij in 1855 medegrondlegger van de Société Belge des Aquarellistes. Hij nam ook diverse leerlingen onder zijn hoede, zoals Alexander Mollinger, Paul Gabriël en Hendrik Willem Mesdag. Tijdens zijn Brusselse periode leerde hij ook de Franse schilder François-Auguste Ortmans kennen. Waarschijnlijk door zijn vriendschap met Ortmans hoorde Roelofs van een schildergemeenschap in het Franse Barbizon, waarop hij in 1851 besloot het dorpje ten zuidoosten van Parijs te bezoeken. Roelofs was daarmee een van de eerste Nederlandse schilders die Barbizon aandeden, en zijn bezoek zou een beslissende wending aan zijn artistieke carrière geven.

Roelofs was diep onder de indruk van de Franse schilders in Barbizon, de bakermat van het impressionisme. De lossere stijl van schilderen, het werken naar de natuur en het buiten in de natuur schilderen van zijn Franse collega’s sprak Roelofs bijzonder aan. Roelofs volgde het voorbeeld van de schilders van de School van Barbizon en ging in een meer impressionistische stijl schilderen. Hij werd daarmee een van de grondleggers van de Haagse School.

Evenals de andere Haagse School schilders probeerde Roelofs een zo realistisch mogelijke weergave van het landschap te schilderen, zonder idealisatie en bovenal met oog voor het effect van zonlicht op de veranderende natuur. Hoewel hij Brussel als woonplaats verkoos, gaf hij de voorkeur aan Nederlandse onderwerpen en schilderde hij de bosrijke gebieden van Drenthe en Gelderland en met name de waterrijke gebieden van Utrecht en Noord- en Zuid-Holland. Behalve het land, de lucht en hier en daar wat koeien had Roelofs niet veel nodig ter inspiratie. Zijn typisch Hollandse landschappen worden dan ook vooral geprezen om hun realisme en hun eenvoud.